2023 was een jaar van verdrietige, mooie en bijzondere momenten. Dit jaar was het waarin ik met mijn dochter in juni het eerste jaargetijde hield van mijn overleden partner en haar bonusvader. Hem hebben we op deze dag herdacht door de mooiste plekken te bezoeken waar we altijd geweest zijn, Schoorl en omstreken. Herinneringen ophalen van onze gelukzalige tijd met mijn partner en als gezin.  

Ik had het afgelopen jaar mooie ontmoetingen met Edu’s vrienden en familie en nieuwe herinneringen opgedaan over mijn lief. Zo had ik een compleet verhaal en veel stof voor mijn boek over Edu. In 2023 heb ik een eerste versie van mijn boek geschreven. Ik heb het een groep mensen laten lezen en hun feedback gevraagd. Met deze nieuwe input ben ik aan de slag gegaan met de tweede versie. Mijn boek: Mijn weg vinden zonder mijn grote liefde zal 8 december 2024 uitkomen, op de dag van onze ontmoeting. Het boek gaat over Edu, ons leven samen, zijn ziekzijn en mijn rouwproces. Ik houd je op de hoogte. 

Vreemd genoeg en met verwondering blijkt dat ik naast mijn pijn en verdriet kan leven en functioneren als moeder, zus, vriendin en als therapeut. Verbazingwekkend dat ik sterker ben en veerkrachtiger dan ik ooit had kunnen vermoeden. Dat ik niet meer in de overlevingsstand sta maar in het leven. In volheid leven en het leven vieren staat nu nog te ver van mij af maar komt in mijn volgende rouwfase. Het is mogelijk om in rouw te zijn en daarnaast je leven op te pakken. Edu zou het niet anders gewild hebben. De afgelopen anderhalf jaar ben ik dichter bij mezelf gekomen, meer bij mezelf gaan wonen. Ik schrijf dit niet om complimenten te krijgen maar om jullie bewust te maken van het feit dat dit mogelijk is. Edu en ik hebben elkaar veel gebracht in ons samenzijn, samengegroeid in onze zielsrelatie. Misschien herken je jezelf hierin, dat je meer veerkracht in je hebt dan je ooit had kunnen vermoeden in jouw situatie. 

Halverwege dit jaar ben ik weer begonnen met weduwen en weduwnaars te begeleiden. Na het overlijden van Edu heb ik hen het eerste jaar doorverwezen naar andere rouwtherapeuten omdat ik er 100% procent voor mijn cliënten wil zijn. 

Ik heb dit jaar twee mooie retraites gevolgd in Schiermonnikoog bij de kloosterlingen en in Postel met als thema van verwonding naar verwondering. De eerste in Schiermonnikoog was een mooie combinatie van zee, religie en langeafstandswandelingen. Een week voor het jaargetijde van Edu ben ik er geweest en dat heeft me veel steun gegeven. De andere retraite in het klooster in Postel had ook een prachtig thema, was met mooie mensen en daar ben ik meer bewust geworden van bepaalde dingen. Ik liep met het thema rond voor mezelf: Hoe lang mag ik rouwen? Hoeveel tijd gun ik mezelf om te rouwen? Rationeel wist ik het wel maar emotioneel zat het mij in de weg en stagneerde het mij in mijn rouwproces. Gedurende de retraite kwam ik erachter dat er geen tijd voor staat en het op den duur z’n weg vindt. De enige manier is afdalen in jezelf en de sleutel vinden; daar ben ik de afgelopen anderhalf jaar mee bezig geweest. In de duisternis is het licht te vinden en daar vind ik ook mijn eigen antwoorden. Ik wil niet verbitteren en mezelf verzuren, wel oog hebben voor wat er goed is in mijn leven en daar dankbaar voor zijn. Een van de cursisten zei tegen mij: ”Wat zou Edu nu tegen je zeggen op dit moment?” Dit steunt me enorm. 

Afgelopen jaar heb ik mijn jaartraining familieopstellingen afgerond en in december mijn opleiding als ademcoach zodat ik mijn cliënten op een dieper niveau kan helpen. Superblij en dankbaar dat dit me gelukt is. 

Ik heb mooie ontmoetingen gehad en hierdoor zijn samenwerkingsverbanden ontstaan. Ik geef een driedaagse rouwretraite op 1,2,3 maart dit jaar met twee andere vrouwen op een prachtige stilteplek in Friesland. Een van hen is paardencoach en de andere is yoga/meditatie en tai chi docente. Verdere informatie volgt later deze maand. 

Ik heb twee pilots gegeven van ademsessies. Mensen waren enthousiast en zijn nu verder op hun pad van bewustwording en dichter bij zichzelf gekomen. Afgelopen november heb ik voor het eerst een ademcirkel georganiseerd voor weduwen en weduwnaars; het was heel fijn om te doen. 

Ik ben dankbaar voor wat 2023 me heeft gebracht, persoonlijk en zakelijk. En dank aan jullie die hier ook aan hebben meegewerkt en vertrouwen in me hadden het afgelopen jaar.