Het is belangrijk om te beseffen dat mannen anders met hun verdriet omgaan dan vrouwen. Vaak ontstaan er spanningen in relaties tussen man en vrouw omdat ze elkaar niet begrijpen en elkaar niet herkennen in hun reacties bij een verlieservaring. Als je naar de oorspronkelijke rollen kijkt waren de mannen jagers en beschermers. Deze rollen klinken nog door in de opvoeding van nu. Meisjes en jongens worden verschillend opgevoed en krijgen andere boodschappen van hun ouders/verzorgers en van hun omgeving.

Gevoelens

Vrouwen zijn vaker gewend om te praten over hun gevoelens en hebben hier meer woorden voor. Wanneer er problemen zijn, verwerken ze hun emoties te uiten bij mensen waar ze zich veilig bij voelen. Door te delen, ervaren vrouwen dat ze gesteund worden. Mannen kunnen hun gevoelens vaak minder verbaal uiten. Ze vinden het moeilijk woorden te geven aan hun binnenwereld. Afhankelijk hoe mannen zijn opgevoed. Mochten ze huilen als kind in hun gezin? Moesten ze sterk zijn? Zijn ze opgegroeid in een meidengezin waardoor ze ook andere voorbeelden hebben gehad?

Werk en activiteiten

Mannen hebben de neiging zich af te reageren in werk en in activiteit. Op werkgebied heeft dat twee kanten: enerzijds willen ze zorgdragen voor het gezin en anderzijds is er op het werk niets veranderd en dat voelt veilig en vertrouwd. Het is goed om te herkennen en erkennen dat de mannen anders omgaan met verlies. Wanneer mannen er na het verlies niet uit kunnen komen, is het niet hun eerste beweging om hulp te vragen. Ze willen sterk zijn en hebben de houding ‘dat lossen we zelf wel op’. Onmacht voelen is zwaar voor ze.

Analytisch

Mannen denken meer analytisch en zijn meer gericht op het oplossen van problemen. Als vrouwen hun verdriet uiten hebben de mannen de neiging om met praktische oplossingen te komen en geven suggesties om de pijn te verminderen. Mannen reageren als probleemoplosser, ze houden emoties onder controle en leunen minder op anderen. Ze richten zich op de toekomst. In momenten van verdriet kunnen ze vaker minder terugvallen op mensen en hebben minder ervaring in het uiten en delen van gevoelens. Ze kunnen op deze manier meer in hun isolement terecht komen.

“Mannen in het wild”

In tijden van rouw is het goed voor de mannen om in mannengezelschap te zijn. Door te delen krijgen ze inzichten en handvatten om hier mee om te gaan. Je ziet dat ook in de TV-serie “mannen in het wild” over mannen in de midlifecrisis. Daarin zien we een groep mannen een zware wandeltocht in de bergen van Italië maken. Door in actie te zijn voelen mannen zich in hun element en komen de verhalen van de mannen natuurlijk los en komen zij tot inzichten en oplossingen. Het is belangrijk voor een man om te blijven delen wat in hem gebeurt bij iemand waar hij zich veilig voelt, om in verbinding te blijven.

Aanmoediging

Mannen hebben meer aanmoediging nodig om hun gevoelens te uiten. Voor de mannen is het meestal gemakkelijker om boos te zijn dan hun verdriet te laten zien. Na de boosheid kan het verdriet loskomen. Vaak zit onder de boosheid verdriet en kunnen vrouwen meestal makkelijker bij hun verdriet dan boosheid. Mannen kunnen gemakkelijker praten over hoe hun familieleden met het verdriet omgaan dan over hun eigen gevoelens. Op deze manier zeggen ze iets over hun eigen gevoelens ook al is het niet rechtstreeks. Ze willen de familie helpen omdat ze zich daarin competenter voelen en omdat ze de situatie kunnen beheersen.  Als je begrijpt, aanvaardt en accepteert dat mannen hier anders in zijn dan vrouwen kom je ook weer nader tot elkaar. Er ontstaat dan ook ruimte om met elkaar in gesprek te gaan.

Kijk eens in jouw omgeving of in je eigen relatie hoe mannen met verlies omgaan? Het kan een eyeopener zijn voor je.