Ik merk dit vaak bij mijn cliënten die hiermee strubbelen. Ook in het Inloophuis Midden Brabant waar ik werk. Mijn cliënten daar krijgen kanker en verliezen dan vaak ook nog hun baan wat een dubbelverlies voor ze betekent. Op het moment hebben twee miljoen bedrijven het moeilijk. Dat is bijna 60%, meer dan de helft van alle ondernemingen. Mijn twee bedrijven zijn nu ook, met de nieuwe coronamaatregelen, gedwongen gesloten. Ik mag hopelijk weer werken op 20 januari 2021. Het is me dit jaar nu al 2 keer overkomen dat ik niet mag werken. Naast mijn praktijk Counseling Innerlijke Kompas voor rouwbegeleiding en het verbeteren van relaties heb ik ook van mijn kapsalon Scissorheads weer de deuren moeten sluiten. Terwijl dit de drukste periode is van het jaar om een goede omzet te kunnen generen. De bedoeling was om het verlies van de eerste coronagolf waarin ik 7 weken niet kon werken redelijk goed te maken. Nadat ik voor 3 dagen een enorme kater heb gehad van de nieuwe corona-maatregelen, zie ik weer mogelijkheden. Ik heb nu tijd om weer verdere plannen te maken en uit te werken voor mijn 2 bedrijven in het nieuwe jaar. Ik kan nu in voorraad mijn blogs schrijven en mijn administratie op orde brengen. En ik begin fris en fruitig aan de kerst terwijl ik normaal eerst moet bijkomen van de overtallige uren die ik heb gewerkt. Ik heb het vertrouwen dat mijn verloren inkomsten volgend jaar weer wel terug worden verdiend. 

Betekenis van je baan 

Regelmatig realiseren mensen zich niet wat voor impact het heeft als zij hun baan verliezen. Het maakt natuurlijk veel uit hoe belangrijk de baan voor hen is. Bij sommigen is het enkel om geld te verdienen en voor anderen betekent hun baan alle ziel en zaligheid. Is je baan jouw identiteit? Wie ben ik zonder deze baan? Des te heftiger kan jouw rouwproces zijn en kun je in een groot gat vallen. Je mag, nadat je hebt gerouwd, je ook realiseren dat je meer bent dan je baan. Ga op zoek naar andere dingen die belangrijk voor je zijn en van betekenis zijn. Mijn client was helemaal vergeten dat ze van lezen hield en van beeldhouwen. Ze ging haar enthousiasme daarvoor opnieuw ontdekken. En ze ging op een andere manier naar zichzelf kijken en haar rouw na het ontslag nam af. Het is voor iedereen verschillend hoelang zo’n rouwproces duurt, hoe veerkrachtig ben je? Iedereen rouwt op zijn eigen manier en tijd.

Emoties

Hoe mensen met emoties omgaan als ze hun baan zijn verloren is voor iedereen verschillend. Boosheid, verdriet en angst zijn de meeste emoties die naar boven kunnen komen. Sommigen gaan het liefst in hun bed liggen en trekken de gordijnen dicht, anderen zijn boos of angstig. Iedereen gaat anders om met het verliezen van hun werk, maar bijna iedereen wordt erdoor verrast. Weinig mensen houden er rekening mee dat hun baan kan verdwijnen, zelfs in de crisistijd. Wanneer plotseling je baan verdwijnt, ontstaat bij sommigen veel stress. “Hoe kan ik de rekeningen betalen? Hoe zit het met de vakantie die ik aan de kinderen heb beloofd. Gaan ze me wel ergens aannemen? Ga ik mijn collega’s waar ik afgelopen jaren mee heb gewerkt nog wel zien?” Het zijn allemaal vragen waardoor de grote dingen in het leven op losse schroeven komt te staan. 

Goed afscheid

Wat verder helpt om over het verliezen van een baan heen te komen is een waardig afscheid. De werkgever speelt een grote rol hierin. Ook met de coronaregels is een goed afscheid erg belangrijk. Niet dat je het gevoel krijgt om als een vuilniszak bij de weg te worden gezet. De werkgever mag wat creatiever zijn in de coronatijd. Je zou bijv. met zoom je afscheid kunnen vieren met een drankje.

Fases van rouw

1^ste fase van rouw is ontkenning en ongeloof

2^de fase boosheid en woede

3^de fase is desoriëntatie

4^de fase is aanvaarding 

Eerste fase: in deze fase is het belangrijk om met je naasten of met een professional te praten over wat je overkomen is. Door je verhaal te vertellen, het te delen ga je jezelf steeds meer realiseren dat je jouw baan bent kwijtgeraakt. Neem je tijd om te rouwen. 

Tweede fase: omgaan met de warboel van gevoelens. Het opschrijven in een dagboekje kan je ondersteunen als dat bij je past. Het is belangrijk om verdriet en boosheid te durven voelen, omdat opgekropte emoties tot korte lontjes kunnen leiden en/of ziekmakend zijn. Ze kunnen de zoektocht naar nieuw werk flink in de weg zitten. Pas als je jezelf bewust bent van je gevoelens kun je definitief afscheid nemen van je oude werk en het leven dat daarbij hoorde. 

Derde fase: het heroriënteren wie je bent zonder deze baan. Wat voor impact het op je heeft gehad? Het onderzoeken wat nu bij je past. Door een rouwproces kunnen je interesses anders worden. 

Vierde fase: acceptatie van het verliezen van je baan. Je kijkt naar nieuwe mogelijkheden. Bijvoorbeeld d.m.v. zoeken naar omscholing, bijscholing en van werk naar werktrajecten.

Deze fases suggereren dat je een rouwproces in logische stappen opeenvolgend doorloopt. Helaas is dat niet zo, de fases lopen dwars door elkaar heen. En de mate waarin je de ontkenning, boosheid en verwarring te boven komt is afhankelijk van het soort verlies dat je meemaakt, hoe jij bent als persoon en hoe mensen in jouw omgeving op jouw situatie reageren.