Zout op je wonden

Vaak kijken rouwenden tegen de feestdagen op: dat je zonder je geliefde deze dagen moet vieren. En voor anderen is het zich er doorheen moeten worstelen.                                                  De media helpt daar niet echt bij, je ziet alle gelukkige blije mensen die kerst aan het plannen of aan het vieren zijn. Wat jij niet meer hebt, geeft extra zout op je wonden. Of dat er gezegd wordt de mooiste tijd van het jaar. Of alles afhangt van deze dagen. We hebben nog andere 362 dagen in het jaar. Het zou triest zijn als alles van deze drie dagen afhangt. Door dit te realiseren krijg je meer lucht.

Hoe voelt dat voor jou?

Misschien heb je helemaal geen zin om plannen te maken. En voel je jezelf eenzaam en verdrietig. Mensen maken plannen, zoals jij dat ‘vroeger’ (en ‘vroeger’ is de tijd voor het overlijden) ook deed. Jij wordt misschien ook betrokken bij die plannen. Waarschijnlijk heb je nergens zin in. Het liefst kruip je 23 december onder je dekbed en wacht je tot het 2 januari is. Je weet ergens wel dat jezelf afzonderen niet de beste manier is, omdat ‘het’ dan misschien nog veel zwaarder wordt. Uiteindelijk maak je ook een plan, een plan dat goed voor jou voelt en niet wat anderen denken wat goed is.                                                         Je lichaam geeft het al aan, wat goed is of niet. Wanneer je de sensaties van je lichaam krijgt zoals spierspanning, of het grijpt je naar je keel, pijn in je buik (darmen/maag) en/of hoofdpijn, weet je al dat je het niet moet doen. Luister naar je innerlijke kompas.

Alle zintuigen staan open 

Als je rouwt staan al je zintuigen open. Woorden die vroeger langs je heen gingen komen nu keihard binnen. Je wordt moe van het er niet op reageren en je wordt moe van het wel reageren. Je begrijpt jezelf niet meer. Je denkt dat je een kort lontje hebt. Je wilt terug naar hoe je was.

Hoe kun je hiermee omgaan?

Allereerst: je hoeft het niet leuk te hebben. Dit is een groot misverstand: Kerst en oud in nieuw moeten leuk zijn. Dat moet niet en zeker niet als je rouwt. Als er iets is dat je ‘moet’ dan is het de dagen doorkomen. Mocht je daarbij op enig moment het (even) leuk hebben, dan is dat mooi meegenomen. Hoe meer je jezelf verplicht om het leuk te hebben, hoe meer stress de dagen opleveren.

Laat de dagen over je heen komen. Neem ieder moment zoals het komt. Leg er geen druk op vanuit jezelf. Doe de dingen die goed voor jou voelen. Ben trouw aan jezelf, diep van binnen weet jezelf wat goed voor jou is.

Zoek mensen op waar jij helemaal jezelf kan zijn. Die jouw onderdompelen met veel aandacht, voor een luisterend oor zorgen en veel liefde.

Maak afspraken met een open deurtje. Dat je afspreekt dat je op de desbetreffende dag dat je hebt afgesproken, in de ochtend elkaar even belt of je in de stemming bent om te komen of niet. Dit geeft veel lucht dat je de afspraak nog kunt afzeggen. Voel je dan ook niet verplicht om te gaan. Aan de andere kant kan het zo fijn zijn om iets te hebben staan. Rouw is zo grillig, van het ene op het andere moment kun je je weer anders voelen.

Praat over je overleden dierbare. Noem zijn/haar naam. Het kan best zijn dat de mensen met wie je bent het niet doen omdat ze bang zijn dat je verdrietig wordt. Terwijl het praten over jouw overleden dierbare juist maakt dat je verdriet eruit kan. Als jouw overledene verzwegen wordt (letterlijk en figuurlijk doodgezwegen) dan maakt dat het alleen maar zwaarder. Ook dat kun je vertellen aan de mensen om je heen. Dat het fijn is voor jou om over de overledene te praten en dat het fijn is als zij het ook doen.

Je mag verdrietig zijn en je mag het niet leuk vinden en dat is helemaal oké.

Rituelen kunnen je ondersteunen. Bijvoorbeeld maak het lievelingseten van je gestorven geliefde. Of een ritueel wat je samendeed en doe dit met anderen. Op deze manier leeft hij of zij door.

Verwen jezelf met iets wat je fijn vindt en wat je een goed gevoel geeft. Koop Iets voor jezelf waar je blij van wordt. Ben lief voor jezelf.

Maak nieuwe herinneringen. Kerst zal nooit meer hetzelfde worden, dat betekent niet dat het nooit meer leuk wordt. Creëer nieuwe rituelen in je ‘nieuwe’ leven.

Ook deze dagen gaan voorbij. In rouw leven we van dag tot dag, dan week tot week, dan maand tot maand en er komt een tijd dat het niet meer voelt als overleven. Misschien geldt dit voor jou nu nog niet.

Ik wens dat je trouw bent aan jezelf en dat je doet wat goed voor jou voelt. En dat jezelf de toestemming geeft om je vrij te voelen, hoe jij je voelt.

Succes en sterkte

Lieve groet Anneke